Een vreemde eend in de bijt, dat kun je van Yad Hashmona wel zeggen. Het begon in 1971. Enkele Finse christenen hadden het plan om in Israël een ‘mosjav’, een gemeenschappelijk dorp, te stichten. Het doel was om als gemeenschap een levende getuige te zijn van Gods liefde voor het Joodse volk en het land Israël. Tot grote verrassing van vriend en vijand gaf de Israëlische premier Golda Meir de Finnen – niet-Joden – groen licht om hun plannen ten uitvoer te brengen.
Op deze webpagina: Inhoud • Uitgelicht • Extra • Foto’s • Meer… • Kaart
Inhoud in het boek
In dit hoofdstuk komt aan de orde:
- Vooraf
- Geschiedenis: 1974, 2008…
- Ter plekke
- Doe-tip: Bijbelse tuin
- Over Messiaanse Joden
- Doe-tip: Ga in gesprek
- Leestip: Handelingen 15:22-29 en Efeziërs 2:11-22
- Achteraf
- Quote om over na te denken
Uitgelicht
Over Messiaanse Joden:
Er is sprake van grote versnippering onder Joodse gelovigen in Jezus. Dit heeft verschillende oorzaken. De belangrijkste oorzaak is gelegen in het antwoord op de vraag hoe men zich verhoudt tot de Joodse traditie. Een kleine minderheid hecht sterk aan de Joodse afkomst en synagogale gebruiken. Men gaat niet naar de ‘kerk’, maar naar de (Messiaanse) ‘synagoge’. In de synagoge wordt het Joodse gebedenboek gebruikt, dragen mannen een keppeltje, wordt uit de thorarol gelezen en is het eten koosjer.
Veel andere Joden die in Jezus geloven, hebben (theologische) bezwaren tegen bovengenoemde stroming. Zij hebben hun diensten meer gevormd naar de christelijke traditie.
Joodse elementen die in bijna alle gemeenten worden gehandhaafd, zijn: het houden van de sabbat, de besnijdenis en het lezen van de ‘parasja’ van de week (het Bijbelgedeelte van de week). Daarmee wordt bewust de verbinding gezocht met het Jodendom.
Foto’s
